അവധിക്കാല സംഭാഷണങ്ങള്‍ ( തുടര്‍ച്ച )

“കുട്ടികളെല്ലാവരും നിശ്ശബ്‌ദരായിരിക്കണം....... നമ്മുടെ സാഹിത്യ വേദിയുടെ മീറ്റിംഗ് ആരംഭിക്കുകയാണ്.....“

“ആദ്യമായ്‌ ഈശ്വര പ്രാര്‍‌ത്ഥന...... ഈശ്വര പ്രാര്‍ത്ഥനയ്‌ക്കായ്‌ നാല് – ബി യിലെ ശാലിനിയേയും കൂട്ടുകാരേയും ക്ഷണിക്കുന്നു....”

“ഇന്നത്തെ നമ്മുടെ വിശിഷ്‌ടാതിഥിയെ വളരെ അഭിമാനത്തോടെയാണ് ഞാന്‍ പരിചയപ്പെടുത്തുന്നത്‌..... നമ്മുടെ സ്‌ക്കൂളിനും അഭിമാനമാണിദ്ദേഹം.... നിങ്ങളേപ്പോലെ ഇതേ ബഞ്ചിലിരുന്ന്‌ പഠിച്ച ഇദ്ദേഹമിന്ന്‌ സാഹിത്യത്തിന്റെ പടവുകള്‍ കയറുന്ന അറിയപ്പെടുന്ന യുവ സാഹിത്യകാരനാണ്. നിങ്ങള്‍ക്കുവേണ്ടി ശ്രീ............... യെ ഞാന്‍ ഈ മീറ്റിംഗിലേക്ക് സ്വാഗതം ചെയ്യുന്നു....”

“ബഹുമാനപ്പെട്ട ഹെഡ്‌മാസ്‌റ്റര്‍ മറ്റ്‌ അദ്ധ്യാപകര്‍ സ്നേഹം നിറഞ്ഞ കൊച്ചു കൂട്ടുകാരെ, നിങ്ങള്‍‌ക്കെന്റെ നമസ്‌ക്കാരം..... സാഹിത്യ ഭാഷയൊന്നും ഉപയോഗിക്കാതെ വളരെ ലളിതമായി സംസാരിക്കണമെന്ന്‌ നിങ്ങളുടെ ഹെഡ്‌മാസ്‌റ്റര്‍ പ്രത്യേകം പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്‌......“

“നിങ്ങളുടെ മുന്‍പില്‍ നില്‍ക്കുമ്പോള്‍ സന്തോഷം കൊണ്ടെന്റെ കണ്ണുകള്‍ നിറയുകയാണ് ... ഞാന്‍ നിങ്ങളേപ്പോലെ ഈ ബെഞ്ചില്‍ ഇരുന്ന എന്റെ കുട്ടിക്കാലം ഓര്‍ക്കുകയാണ്...... നീളന്‍ ചൂരല്‍ വടിയുമായി ഓടി നടന്ന, കുട്ടികള്‍‌ക്കൊക്കെ പേടി സ്വപ്‌നമായിരുന്ന ചാക്കോസാറും, എപ്പോഴും മുഖത്ത്‌ നിറപുഞ്ചിരിയുള്ള ശാന്തമ്മ റ്റീച്ചറും കാലയവനികക്കുള്ളീല്‍ മറഞ്ഞു...... ഉപ്പുമാവും പിന്നീട്‌ ഉച്ചകഞ്ഞിയും നല്‍കിയ പുട്ടിച്ചേയിയും, സമയത്തിന്റെ കാവല്‍ക്കാരന്‍ പ്യൂണും ഇന്ന്‌ രോഗ ശയ്യയില്‍........ എന്റെ കൂടെ പഠിച്ചവര്‍ മിക്കവരും ഇന്ന്‌ ലോകത്തിന്റെ വിവിധ ഭാഗങ്ങളില്‍ ഉന്നതമായ പദവികളിലായിരിക്കുന്നു..... ഞങ്ങള്‍ക്ക്‌ അക്ഷരങ്ങളുടെ ആദ്യ പാഠങ്ങള്‍ ഓതിത്തന്ന ഈ സ്‌ക്കൂളിനെ നന്ദിയോടെയെ ഓര്‍ക്കാന്‍ കഴിയൂ.......“

“ഇന്നും ഈ സ്‌ക്കൂളിന് മാറ്റമൊന്നുമില്ല..... അന്ന്‌ ഞങ്ങള്‍ പഠിച്ചത്‌ ലക്ഷ്യ ബോധമില്ലാതെയാണ്..... പഠിക്കാന്‍ വേണ്ടി പഠിച്ചു..... ഇന്ന്‌ നിങ്ങള്‍ പഠിക്കുന്നത്‌ ലക്ഷ്യബോധത്തോടെയാണ്....... ഡോക്‌ടറുടെ മക്കള്‍ ഡോക്‌ടറാകാന്‍, എഞ്ചിനീയറുടെ മക്കള്‍ എഞ്ചിനീയറാകാന്‍ പഠിക്കുന്നു...... മിക്കവര്‍ക്കും ഈ രണ്ടിലൊരാഗ്രഹമാണുള്ളതെന്ന്‌ ഞാന്‍ സംശയിക്കുന്നു...... എല്ലാ ജോലിയും മഹത്വരമാണ് ......”

“നമ്മുടെ ഭാഷ – അമ്മ – മലയാളം വളരണം.... നാം സാഹിത്യത്തിനും കലയ്‌ക്കും ആവശ്യമായ പ്രാധാന്യം നല്‍കണം..... നമ്മില്‍ ഉറങ്ങിക്കിടക്കുന്ന സര്‍ഗ്ഗവാസനകളെ കണ്ടെത്തുകയും തൊട്ടുണര്‍ത്തുകയും വേണം...... അതിനായ് ഈ സാഹിത്യ വേദി ഉപയോഗപ്പെടുത്തണം..... നല്ല പുസ്‌തകങ്ങള്‍ വായിക്കണം...... അക്ഷരങ്ങളിലൂടെ മനസ്സ്‌ ലോകത്തിന്റെ മുന്‍പില്‍ തുറന്നു വെയ്‌ക്കണം....... നിങ്ങള്‍ കൊച്ചുകുട്ടികളല്ലാ..... നാളെയീ ലോകത്തെ നയിക്കേണ്ടവരാണ്....... നിങ്ങള്‍ ഭീരുക്കളാകരുത്‌....... സത്യത്തിനു വേണ്ടി ജീവന്‍ ബലിയര്‍പ്പിക്കാനും മടിക്കേണ്ട....”

“ഞാനെന്റെ ലഘു പ്രസംഗം അവസാനിപ്പിക്കുകയാണ്....... ജയ്‌ ഹിന്ദ്.... ജയ്‌ ഭാരത്‌ മാതാ...... “

“സാര്‍ ഇതു ചിഞ്ചുമോള്‍. ഈ നാലാം ക്ലാസ്സുകാരി കുറേ കഥകള്‍ എഴുതിയിട്ടുണ്ട്‌. ഇതു നോക്ക്‌ ഈ റബ്ബര്‍ ബാന്റിട്ട്‌ മടക്കിവെച്ചിരിക്കുന്ന പേപ്പര്‍ കൂട്ടങ്ങളെല്ലാം ഇവളുടെ കഥകളാണ്. എല്ലാ കഥയിലും മൃഗങ്ങളാണ് കഥാപാത്രങ്ങള്‍. ആനയും സിംഹവും പുലിയും കടുവയും കുറുക്കനും ഒട്ടകവും പൂമ്പാറ്റയും തത്തമ്മയും എല്ലാമുണ്ട്‌“

“ചിഞ്ചുമോളേയിങ്ങടുത്തുവരൂ. കാണട്ടെ നിന്റെ കഥകള്‍. ഈ ചെറുപ്രായത്തിലേ നീ എഴുതിത്തുടങ്ങിയോ. നല്ലകാര്യം.കുട്ടികള്‍ ഭാഷയെ സ്‌നേഹിക്കുന്നവരാകണം. മനസ്സിലുള്ളത്‌ അക്ഷരങ്ങളിലാക്കുവാനുള്ള കഴിവ് ഏതു മേഖലയിലേയും വിജയത്തിനാവശ്യമാണ്. ചിഞ്ചുമോള്‍ ആരാണ് നിന്നെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നത്‌. നിന്റെ മാതാ പിതാക്കന്മാര്‍ക്ക്‌ സാഹിത്യവുമായി വല്ല ബന്ധവും............”

“സമയം നാലു മണിയായി. ചിഞ്ചുമോള്‍ പോയിരുന്നോ. സാഹിത്യ വേദിയുടെ മീറ്റിംഗ്‌ അവസാനിച്ചിരിക്കുകയാണ്. കുട്ടികള്‍ക്ക്‌ ശാന്തമായി പിരിഞ്ഞു പോകാം”

“സാറേ ആ കൊച്ചിന് അപ്പനില്ല. അവളുടെ അമ്മ പിഴച്ചു പെറ്റതാ. അപ്പനേതോ സാഹിത്യകാരനായിരിക്കും. അല്ലാതിവള്‍ക്കിത്ര സാഹിത്യ വാസന ഉണ്ടാകാന്‍ വഴിയില്ല. ആട്‌സ് ക്ലബ്ബ്‌കാരു വെച്ചു കൊടുത്ത കുന്നിന്‍ പുറത്തെവീട്ടിലാ അമ്മയും മകളും താമസിക്കുന്നത്‌. അമ്മ ഏതോ വലിയ തറവട്ടിലേതാ. പിഴച്ചു പെറ്റതിന് വീട്ടില്‍ നിന്നും അടിച്ചിറക്കി.”

“അത്‌ രാധയുടെ മോളായിരുന്നോ”

“അതേ, എന്താ സാര്‍ രാധയെ അറിയുമോ ? “

“ ഏയ്‌ ഇല്ല..... ഇല്ല..... എനിക്കാരെയും അറിയില്ല. “

“എവിടെ രാധയുടെ മകള്‍, അവളുടെ കഥകളെവിടെ ഞാനൊന്നു വായിച്ചു നോക്കട്ടെ”

“സാറെ ചിഞ്ചുമോള്‍ വീട്ടിലേക്ക് പോയി.“

“ ചിഞ്ചുമോളുടെ കഥകളൊന്നും മോശമാകാന്‍ വഴിയില്ല.”